Cyprian Kamil NorwidKto mi powiada, e moja ojczyzna:Pola, zielono, okopy,Chaty i kwiaty, i sioa - niech wyzna,e - to jej stopy.Dziecka - nikt z ramion matki nie odbiera;Pachol - do kolan jej siga;Syn - piersi dors i rami podpiera:To - praw mych ksiga.Ojczyzna moja nie std stawa czoem;Ja ciaem zza Eufratu,A duchem sponad Chaosu si wziem:Czynsz pac wiatu.Nard mi aden nie zbawi ni stworzy;Wieczno pamitam przed wiekiem;Kluch Dawidowy usta mi otworzy,Rzym nazwa czekiem.Ojczyzny mojej stopy okrwawioneWosami otrze na piaskuPadam: lecz znam jej i twarz, i koronSoca soc blasku.Dziadowie moi nie znali te innej;Ja ng jej rk tykaem;Sandau rzemie nieraz na nich gminnyUcaowaem.Nieche nie ucz mi, gdzie ma ojczyzna,Bo pola, sioa, okopyI krew, i ciao, i ta jego bliznaTo lad - lub - stopy.Pary, stycze 1861